Op 20 december 2018 is een richtlijn tot vaststelling van de Europese elektronische-communicatiecode (de code) in werking getreden. De nieuwe code is de eerste volledige herziening van het regelgevingskader voor de telecommunicatiesector sinds 2002; de laatste belangrijke update dateert van 2009. Met de code worden vier bestaande richtlijnen geconsolideerd en vervangen. Gezamenlijk vormden zij het EU-regelgevingskader voor de elektronische communicatiesector vormen. De lidstaten hebben tot eind 2020 de tijd om de richtlijn om te zetten in nationale wetgeving.
De code breidt het toepassingsgebied van het regelgevingskader uit tot “over-the-top”-diensten (OTT) die dezelfde functionaliteit bieden als traditionele telecommunicatiediensten; past het toegangsregime op verschillende manieren aan om het investeringsvriendelijker te maken; omvat maatregelen om een snelle en gecoördineerde uitrol van 5G in de hele Unie te waarborgen; en versterkt de rechten van de consument. De code markeert een subtiele, maar onmiskenbare verschuiving in de nadruk op regelgeving, van het bevorderen van concurrentie naar het aanmoedigen van investeringen in netwerken met zeer hoge capaciteit, zoals glasvezelnetwerken en mobiele systemen van de vijfde generatie (5G). De bevordering van de toegang tot en het gebruik van netwerken met zeer hoge capaciteit door burgers en bedrijven is zelfs verheven tot een algemene doelstelling, naast de bevordering van de concurrentie.
