De kosten die Nederlandse gemeenten rekenen voor telecomleges lopen sterk uiteen. Die verschillen zijn onverklaarbaar, zo concludeerde KWINK groep in een rapport dat bij het actieplan Digitale Connectiviteit hoort. Eerder al gaf de FCA een reactie op dit actieplan. Het rapport van KWINK is een welkome onderbouwing van iets dat fiber carriers al langer ervaren: er is geen eenduidig beleid ten aanzien van telecomleges, waardoor in de ene gemeente fors meer moet worden afgedragen dan in de andere voor dezelfde werkzaamheden.
Telecomleges hoog in sommige gemeenten
De onderzoekers van KWINK constateren dat de verschillen in leges tussen gemeenten groot zijn. Gemeenten rekenen deze leges als vergoeding voor de vergunning die nodig is om te mogen graven en om te controleren of de werkzaamheden volgens de vergunning worden uitgevoerd. Er zijn gemeenten die voor de aanleg van 125 meter telecomkabels ongeveer € 50 rekenen. Andere gemeenten rekenen meer dan € 1.000 voor werkzaamheden van dezelfde lengte. De hoge leges in sommige gemeenten vormen een drempel voor bedrijven om telecomnetwerken (bijvoorbeeld glasvezel) aan te leggen. In het onderzoek is geen verklaringen gevonden voor deze verschillen.
Hoe is KWINK groep tot dit resultaat gekomen?
KWINK heeft de legesverordeningen van alle 380 gemeenten in Nederland bestudeerd. Dit was een flinke klus. Vier onderzoekmedewerkers zijn hier een week lang mee bezig geweest. Per gemeente verschilt hoe een lege wordt opgebouwd: in Amstelveen werken ze met een vast tarief maar in Den Helder is het afhankelijk van de lengte van de werkzaamheden. We hebben daarom drie lengtes van werkzaamheden gedefinieerd waarvoor we de tarieven in alle gemeenten hebben bepaald. Daardoor hebben we de leges kunnen vergelijken.
Wat gaat er nu veranderen?
In het Actieplan Digitale Connectiviteit heeft de Staatsecretaris aangekondigd dat transparantie over leges en het beleid van gemeenten wenselijk is. Op de website samensnelinternet.nl worden tarieven daarom gepubliceerd en best practices gedeeld. Deze strategie van naming & shaming zou kunnen werken om gemeenten bewust te maken van de opvallende verschillen. De informatie moet de gemeenten dan wel bereiken. De VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) of (vak)media zouden hier een rol kunnen spelen.
Dit bericht is met toestemming bewerkt en overgenomen van KWINK groep. Het oorspronkelijke bericht is te lezen via deze link.
